Cleveland Way

Route-informatie

Cleveland Way wandelroute – moors en kust

De Cleveland Way is een wandelroute die je door twee prachtige, maar contrasterende landschappen voert. Eerst wandel je over de uitgestrekte, met heide bedekte plateaus van de North York Moors. Eind augustus staat de heide hier in vólle bloei en hoor je typische vogels zoals de red grouse. Daarna volg je de steile kliffen van de kust van Yorkshire, met indrukwekkende zeegezichten en pittoreske vissersdorpjes.
    De combinatie van moorland en kust maakt deze route bijzonder afwisselend. Je ziet niet alleen natuur, maar ook sporen van middeleeuwse geschiedenis, zoals abdijen en oude monumenten. De route kent flinke stijgingen en dalingen, vooral langs de Cleveland Hills (zie hoogteprofiel), wat zorgt voor spectaculaire vergezichten.
    Zie ook: Cleveland Way pdf

Etappeoverzicht   125 km

Clay Bank Top requires some coordination (Great Broughton or a taxi from the trail)
Als je deze wandeltrektocht met een lichte dagrugzak loopt , terwijl je de hoofdbagage laat bezorgen, kun je dit traject van 125 km in 6 dagen doen (zie hierboven).
    Ga je echter met trekkingrugzak en tent dan heb je zo’n indeling niet nodig. Je bent dan vrij in doen en laten en kunt ‘s avonds altijd wel een tentplek vinden. Je hebt dan wel twee dagen méér nodig, omdat je met een trekkingrugzak minder kilometers per dag aflegt.

Moeilijkheidsgraad

De meeste wandeldagen zijn middelzwaar; één etappe geldt als zwaar (zie hierboven).

1. Moorland

• Dag 3 (Osmotherley – Clay Bank) is de zwaarste. Je passeert vier afzonderlijke moors, telkens gescheiden door kleine dalen. Dat betekent herhaaldelijk 100–150 hoogtemeters stijgen en dalen – een echte rollercoaster.

2. Kuststrook

• De vele onderbrekingen in de kliffen – zoals beboste kustkloven en haventjes – zorgen voor korte, steile afdalingen en beklimmingen via trappen.
• Langs de kust is het terrein soms steil en blootgesteld. Bij harde wind kunnen smalle paden boven langs de klifrand behoorlijk angstaanjagend zijn.

Hoogteprofiel

Beste periode

Het zacht golvende heather moorland is rond de laatste week van augustus een paars paradijs. Dan staat de Struikhei maximaal in bloei. Dus dat is een heel geschikte periode.
Kijk je echter alleen naar de temperatuur dan zijn juni, juli, augustus de beste maanden.
Neerslag vormt hier meestal geen probleem.
Je wandelt in de uplands (hooglanden): open, licht golvend terrein met heide en graslanden op arme, zure gronden. Hoewel de North York Moors technisch tot de uplands gerekend worden (grofweg boven de 1.000 voet of ± 300 m), blijven de hoogtes bescheiden – gemiddeld slechts ca. 400 m boven zeeniveau.
Bovendien ligt dit gebied in de regenschaduw van de Pennines, waardoor het droger en zonniger is dan de westzijde van Groot-Brittannië – en zelfs droger dan bijvoorbeeld Nederland.

Weersinformatie

Ga naar www.weerplaza.nl voor een betrouwbaar weerbericht voor heel Europa.
Werkwijze: Vul boven in het zoekvenster de naam in van een stad in de buurt van je wandelgebied.
Je krijgt dan het actuele weer, de verwachting voor de komende uren en de 14-daagse voorspelling.

Routemarkering:

De Cleveland Way wandelroute heeft een zeer goede routemarkering, zoals gebruikelijk bij “national trails”.

Wandelgids en kaart

Harvey strookkaarten zijn de beste

Hun schaal 1: 40.000 is voldoende, omdat de national trails ook zéér goed gemarkeerd zijn in het terrein.
Verder hebben ze slim kleurgebruik, Hierdoor krijg je een beter beeld van het terrein, namelijk:

• Donkergeel (=Improved pasture) d.w.z. de percelen weiland, die je nog met een tractor kunt bewerken (maaien, etc).
• Lichtgeel (=Rough pasture) d.w.z. de percelen weiland die te slecht zijn om te bewerken; ze worden alleen begraasd.
• Wit (=Moorland) d.w.z. het hooggelegen, zéér extensief gebruikte land, waar geen stapelmuurtjes, heggen of rasters meer zijn. Ze zijn dus unenclosed. Daar groeien o.a. heidesoorten, gaspeldoornsoorten, Adelaarsvaren, grassen en zeggen.

Veel uitzichtpunten

Dit mooiste deel (Helmsley – Whitby) kent zeer veel uitzichtpunten. Alleen de 2 belangrijkste zijn in mijn overzichtskaart met een uitzichtpuntsymbooltje aangegeven. Het zijn Captain Cook Monument en Roseberry Topping.

YouTube video (3 min.)

Bevoorrading onderweg

De dagen dat je langs de steilrand (escarpment) loopt, moet je naar dorpjes in de vlakte afdalen om voorzieningen te vinden. De route zelf passeert maar één dorp: Osmotherley.
Het was mooier geweest als de overnachtingsplaatsen in de route geïntegreerd waren. Na uren lopen over heidegebied met bijna voortdurend prachtig uitzicht, zou het geen probleem moeten zijn om tegen de avond via een public footpath naar een dorp aan de voet van het plateau af te dalen, en de volgende ochtend via een andere route weer omhoog te klimmen. Dat zou ook de variatie in de wandeling vergroten.
● Levensmiddelen: zie onder andere het Food shop-symbool op je Harvey-kaart. Sommige food shops (general stores) zijn zo klein dat ze op elk moment kunnen sluiten. Vraag daarom bij het verlaten van een dorp altijd of er in de volgende halteplaats nog een winkel open is.
● Drinkwater: zie o.a. het Toilets-symbool op je Harvey-kaart.
De veenstroompjes in het moorland zijn vervuild door schapenmest. Daarom telkens de veldflessen in de dorpjes vullen. (In geval van nood zoek je een hooggelegen veenstroompje met helder water en kook je het).

Bivakkeren onderweg

Langs de Cleveland Way wandelroute is het voor ervaren wandelaars mogelijk om te bivakkeren: een overnachting in de natuur, waarbij je ’s avonds een lichte tent opzet en deze ’s ochtends weer afbreekt. Zorg ervoor dat je je veldflessen op tijd bijvult in de dorpen, aangezien je onderweg weinig huizen tegenkomt.​
In het Nationaal Park is dat uitdrukkelijk verboden. In het landbouwgebied er omheen zijn echter mogelijkheden genoeg.
Wil je ook langs de kust je tentje zetten, zorg dan dat ze behoorlijk windvast is.

Hoogtepunten (van west naar oost)

Mijn beoordeling

Wil je voor het eerst een langeafstandspad wandelen in Engeland, dan is dit het ideale pad. Een gedeelte is binnenland en een gedeelte is kust. En allebei zeer mooi.

Rievaulx Abbey. Een van de mooiste abdij-ruïnes van Groot-Brittannië.
Men heeft er ook een prachtig museumpje dat laat zien hoe de monniken toentertijd leefden. Warm aanbevolen.

Naamsverklaring Cleveland Way:

De naam Cleveland komt van een graafschap uit de 17de eeuw, het betekent ‘cliff-land’. Het ligt voor een groot deel in het North York Moors National Park.

North York Moors National Park

Zacht golvende, met struikheide bedekte moors (moorland, veenland).
Het North York moors National Park is een hoogvlakte met een steilrand (escarpment).
Deze hoogvlakte ligt 300 tot 400 m boven haar omgeving, die slechts een beetje boven zeeniveau ligt).
De North York Moors worden nog tot de uplands (=hooglanden) gerekend
(Upland = alle land dat hoger ligt dan de bovengrens van intensief, omheind landbouwgebied. Dit is meestal vanaf een hoogte van ongeveer 300 meter (1000 voet). Uplandgebieden bestaan vooral uit heide, veenland, ruige graslanden en rotsachtig terrein. Ze worden voornamelijk gebruikt voor extensieve veeteelt, zoals schapenhouderij. In tegenstelling tot lager gelegen landbouwgebieden zijn uplands minder vruchtbaar en vaak opener en ruiger van karakter.)
De vlakke heuveltoppen zijn zacht golvend en lopen geleidelijk af naar het zuiden.
Het gebied is een cuesta (hellend plateau) met een flauwe helling aan de ene kant (de dip slope) en een steile helling aan de andere kant (de steilrand (escarpment).
Cuesta’s ontstaan in gebieden waar harde en zachte gesteentelagen schuin zijn afgezet en door erosie verschillend afslijten.
In het geval van de North York Moors helt het plateau geleidelijk af naar het zuiden en is er een steilrand naar het naar het noorden. Rotspartijen komen er weinig voor.

Landgebruik in het North York Moors National Park
Paars = Moors       Geel = Farmland
Groen = Plantation / Woodland

Reliëfkaart van het North York Moors National Park.
From the main moorland watershed (waterscheiding) radiate a series of lush green dales.
De donkergroene lijn en de kustlijn vormen de grens van het Nationale Park.

Moors, dales and coast

Landschapstypen in North York Moors National Park
Het landschap van het North York Moors National Park valt uiteen in drie hoofdtypen: de uitgestrekte moors, de groene dalen die ervan uitwaaieren (Dales), en de ruige kust met hoge kliffen en kustkloven (Coast).
Elk van deze gebieden heeft zijn eigen karakter en schoonheid, en samen geven ze het park zijn grote afwisseling en aantrekkingskracht voor wandelaars.

1. Moors (heather moorland)
De North York Moors is gelegen op een zacht golvend plateau. In tegenstelling tot levend hoogveen is het terrein grotendeels droog en door eeuwenlang menselijk gebruik veranderd. Het is nu grotendeels een heather moorland (heidemoorland) De vegetatie bestaat daar uit een aantal heidesoorten, waarvan de belangrijkste Struikhei is.
Moorland (letterlijk: veengebied) betekent hier: een oud, door de mens beïnvloed veengebied, dat grotendeels droger is geworden (ontwaterd, afgeplagd, afgebrand, begraasd), waar heide en grassen domineren, en waar actieve veenvorming grotendeels verdwenen is.
Het plateau is niet uitzonderlijk hoog: het hoogste punt van het nationale park ligt op Round Hill (454 m). Toch bezit het gebied de grootste aaneengesloten oppervlakte van hooggelegen heide (upland heath) in Engeland.
Spreihoogveen (blanket bog) komt hier vrijwel niet voor, omdat de neerslag op de noordoostelijke moors aanzienlijk lager is dan op de hogere Pennines, zo’n 40 km naar het westen.
Ruimte en stilte typeren deze uitgestrekte heidevelden. En hoewel veel wandelaars het landschap als een natuurlijke wildernis ervaren, is het in werkelijkheid grotendeels door mensen ingericht — onder meer om het leefgebied van het moerassneeuwhoen (red grouse) in stand te houden, dat hier intensief beheerd wordt met het oog op de jacht.

2. De Dalen
Vanaf de hoofdwaterscheiding op het plateau stralen een reeks weelderige, groene dalen uit.
Ze herbergen boerderijen en kleine dorpjes, plus abdij- en kasteelruïnes.
Hier en daar groeien op de hellingen van de dalen inheemse bomen – een herinnering aan het soort bos dat ooit grote delen van het plateau bedekte.
Toch overheersen qua oppervlakte vooral aangeplante bossen (plantages).

3. De Kust
De kustlijn bestaat uit een reeks overwegend hoge kliffen, met daartussen beboste kustkloven.
Het hoogste klif is Boulby Cliff (203 m) (zie ook het hoogteprofiel verderop). Dit is tevens het hoogste klif aan de oostkust van Engeland.
Een mooi voorbeeld van een beboste kustkloof is de wooded gully van Claymore Beck (kijk bij Runswick Bay op je Harvey-strookkaart).
De Cleveland Way voert hier doorheen. In de kloof is een touw gespannen en een trap aangelegd. Via deze route klim je 100 hoogtemeters naar de kliftop. In het bovenste deel van de kloof tref je een mooi bos en struweel aan.
Langs het grootste deel van de kust ligt een zeeterras (wave-cut platform). Dit is een door golfwerking afgeslepen rotsplateau aan de voet van een klif. (In de Harvey-strookkaart wordt het aangeduid als coastal rock en donkergrijs ingekleurd).
Alleen enkele baaien hebben zandstranden (in de Harvey-kaart oranje gekleurd).

Cleveland Way: moors and coast

Je loopt eerst bovenlangs de westelijke steilrand van het plateau, en vervolgens bovenlangs de kliffen aan de Noordzeekust.
Bij de North York Moors (evenals de Cotswolds Hills (zie: Cotswold Way) is er geen sprake van een asymmetrische heuvelrúg, zoals we zagen bij de South Downs. Hier in de North York Moors heeft de dip slope (zwak hellende zijde) van de cuesta meer weg van een plateau dan van een rug.
      The more massiv limestones in the North York Moors give rise to 300-metre escarpments (=steilranden), yet the dip slope is frequently of such a low angle that the countryside resembles a dissected plateau (plateau doorsneden door rivierdalen), passing gradually on to the clay vales.

1. Bovenlangs de westelijke escarpment (=steilrand):
Hier is aan uitzichtpunten geen gebrek. Westwaarts kijk je voortdurend over de enkele honderden meters lager gelegen agrarische vlakte en oostwaarts over het zacht golvende plateau met z’n heather moorland. (Dit gedeelte van de wandeltrektocht is dus een écht panoramapad.

2. Bovenlangs de kliftoppen aan de kust:
De kust heeft hoge kliffen onderbroken door coastal ravines. (deep, steep-sided, wooded ravines leading down to the sea).
Deze kustkloven zijn ontstaan door het diep insnijden van beekjes en riviertjes. Ze dwingen je telkens tot een afdaling, gevolgd door een klim.
In de grotere kustkloven liggen dikwijls badplaatsen en vissersdorpen. Voorbeelden van schilderachtige vissersdorpen zijn Staithes en Runswick Bay.

Cleveland Hills

De basisstructuur van de North York Moors is vrij eenvoudig: een reeks gesteentelagen ligt boven op elkaar en helt zwak af naar het zuiden. (Het gaat dus om een cuesta.)
      De Cleveland Hills vormen een boog die de grens markeert tussen de uplands van de North York Moors en de lowlands van de Teesvallei.
(Upland = alle land dat hoger ligt dan de bovengrens van intensief, omheind landbouwgebied. Dit is meestal vanaf een hoogte van ongeveer 300 meter (1000 voet). Uplandgebieden bestaan vooral uit heide, veenland, ruige graslanden en rotsachtig terrein. Ze worden voornamelijk gebruikt voor extensieve veeteelt, zoals schapenhouderij. In tegenstelling tot lager gelegen landbouwgebieden zijn uplands minder vruchtbaar en vaak opener en ruiger van karakter.)
      De zachtere gesteenten onder de hardere zandstenen (Midden-Jura gesteenten) worden voortdurend door erosie aangetast. Daardoor breekt de harde zandsteen af, wat leidt tot het ontstaan van een steilrand (escarpment) met adembenemende uitzichten over de Teesvallei.
(De massieve zandstenen vormen een steilrand van ongeveer 300 meter hoog, maar de dip slope (de zachte helling) heeft vaak zo’n geringe hellingshoek dat het landschap lijkt op een doorsneden plateau, geleidelijk overgaand in de kleivlakte.)
      De gesteentelagen van Whitby Mudstone en Cleveland Ironstone zijn al eeuwenlang een bron van delfstoffen in deze streek.

Rock layers

Roseberry Topping: een heuvel met uitzicht naar alle kanten.

Limestone areas in England and Wales

Belangrijke cuesta’s in Engeland

Video: Rewilding met George Monbiot

Enkele andere veel voorkomende planten in dit nationale park

Heather family (Heidefamilie)

SNP Natuurreizen

Zie: www.snp.nl/reis/… en voor hun andere wandelvakanties in Engeland: www.snp.nl/reizen/…
Deze wandelreizen zijn een betrouwbare keuze voor wie een georganiseerde wandelvakantie zoekt.
Wanneer de zwaarte wordt aangeduid met één of twee zwarte cirkels, sluiten deze reizen goed aan bij mijn wandelingen. Je hoeft dan niet al te veel wandeluren of hoogtemeters per dag te overbruggen.

Beste websites

…….
…..
……

Je staat op de bovenrand van de noordelijke steilrand (escarpment) en kijkt naar het oosten.
Helemaal links in de foto begint de voet van de steilrand op ongeveer 100 m boven zeeniveau.
De harde zandsteenrots rechtsboven bevindt zich op ongeveer 400 m.
Ook bij South Downs Way en Cotswold Way loop je boven langs een steilrand.

De grillige, blokvormige Wainstones liggen op de scherpe rand van de Cleveland Hills.
Erosie heeft de dikke laag zandsteen blootgelegd die het ‘dak’ van de heuvels vormt.
Doordat regen en wind de zachtere kleischalies eronder wegslijten, breken er enorme vierkante rotsblokken af. (Je ziet deze blokken verspreid over de lagere hellingen van de heuvels liggen.)
Het uitzicht naar het noorden, over de dorpjes aan de voet van de steilrand met Teesside in de verte, is adembenemend